کربنات باریم
کربنات باریوم ( Barium carbonate ) ترکیبی با فرمول شیمیایی BaCO3 است و به نام ویتریت ( Witherite ) نیز شناخته می شود که یک کربنات معدنی به حساب می آید. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای سفید است.
کاربرد باریم کربنات:
استفاده از کربنات باریم در تولید کاشی و سرامیک:
بیشترین کاربرد کربنات باریوم در سرامیک سازی ( در لعاب سرامیک ) می باشد. این ماده در لعاب به صورت دوغاب و به عنوان یک عامل کریستاله کننده عمل می کند و در ترکیب با اکسیدهای رنگی، رنگ های منحصر به فردی را تولید می کند که نمی توان آن ها را از روش های دیگر بدست آورد.
کربنات باریوم در ساخت آجر، کاشی و سفال به خاک رس اضافه می شود و سولفات های محلول موجود در ترکیب (مانند سولفات کلسیم و سولفات منیزیوم) را به سولفات باریوم نامحلول تبدیل می کند.
سولفات های محلول موجود در سفال ها و سرامیک ها، رطوبت هوا را جذب نموده و انبساط می یابند و باعث خرد شدن سرامیک می شوند. همچنین پس از خشک شدن سرامیک، سولفات های محلول موجود در آن ها، به صورت شوره بر روی سرامیک ظاهر می شوند.
سولفات محلول موجود در ترکیب سرامیک مانع یکنواختی ترکیب و نیز عدم چسبندگی لعاب بر روی سرامیک می شود. اضافه کردن کربنات باریم مشکلات ذکر شده را برطرف می کند.
کاربرد دیگر کربنات باریم در صنعت سرامیک و در ساخت الکتروسرامیک ها است. این نوع سرامیک ها از اکسید و کربنات آهن به همراه باریم یا استرانسیم و سرب ساخته میشود. بخش کوچک ولی مهمی از کربنات باریم در این صنعت مورد استفاده قرار می گیرد
سایر مصارف کربنات باریم:
تولید کربنات باریم:
برای تولید تجاری کربنات باریوم یا از واکنش سولفید باریوم با کربنات سدیم در دمای ۶۰ تا ۷۰ درجه سانتی گراد و یا از عبور گاز دی اکسید کربن بر روی سولفید باریوم در دمای ۴۰ تا ۹۰ درجه سانتی گراد استفاده می شود. در فرایند اول، کربنات سدیم جامد یا محلول به محلول سولفید باریوم افزوده می شود و سپس کربنات باریوم ته نشین شده فیلتر شده و پس از شستشو خشک می شود.
حلال های کربنات باریم: تجریه در اسید، عدم حلالیت در اتانول
کربنات باریم یا ویتریت یک ترکیب شیمیایی معدنی با ساختار بلوری اورتورومبیک می باشد.
ویتریت از نام ویلیام ویترینگ که تمایز بین کربنات باریم با باریت ها (سولفات های باریم) را تشخیص داد گرفته شده است. یکی از معادن اصلی این ماده در شمال انگلستان واقع است. کربنات باریم منبع اصلی تولید نمک های باریم است و برای مثال در تماس با محلول سولفات کلسیم به راحتی به سولفات باریم تبدیل می شود. برای تولید تجاری کربنات باریوم یا از واکنش سولفید باریوم با کربنات سدیم در دمای ۶۰ تا ۷۰ درجه سانتی گراد و یا از عبور گاز دی اکسید کربن بر روی سولفید باریوم در دمای ۴۰ تا ۹۰ درجه سانتی گراد استفاده می شود. در فرایند اول، کربنات سدیم جامد یا محلول به محلول سولفید باریوم افزوده می شود و سپس کربنات باریوم ته نشین شده فیلتر شده و پس از شستشو خشک می شود.
خطرات باریم کربنات
استنشاق کربنات باریم در ریه های انسان تجمع پیدا کرده و به آرامی اقدام به آسیب زدن می کند. از طرفی باعث ترشح بزاق بیش از حد، استفراغ و درد شکمی شدید شده و همچنین وزوز گوش، سرگیجه و سردرد؛ کشش عضلانی، پیشرفت به تشنج و یا فلج را حادث می شود. کربنات باریم به شدت با اسیدهای قوی واکنش داده که این موجب خطر آتش سوزی شدید می شود.
کاربرد کربنات باریم
کربنات باریوم به طور وسیعی در سرامیک سازی به عنوان جزئی در لعاب سرامیک مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در لعاب به صورت دوغاب و به عنوان یک عامل کریستاله کننده عمل می کند و در ترکیب با اکسیدهای رنگی، رنگ های منحصر به فردی را تولید می کند که نمی توان آن ها را از روش های دیگر بدست آورد. کربنات باریوم در ساخت آجر، کاشی و سفال به خاک رس اضافه می شود و سولفات های محلول موجود در ترکیب (مانند سولفات کلسیم و سولفات منیزیوم) را به سولفات باریوم نامحلول تبدیل می کند. سولفات های محلول موجود در سفال ها و سرامیک ها، رطوبت هوا را جذب نموده و انبساط می یابند و باعث خرد شدن سرامیک می شوند. همچنین پس از خشک شدن سرامیک، سولفات های محلول موجود در آن ها، به صورت شوره بر روی سرامیک ظاهر می شوند. سولفات محلول موجود در ترکیب سرامیک مانع یکنواختی ترکیب و نیز عدم چسبندگی لعاب بر روی سرامیک می شود. اضافه کردن کربنات باریم مشکلات ذکر شده را برطرف می کند.
برخی دیگر از موارد مصرف کربنات باریم عبارتند از
– استفاده در ساخت مرگ موش، حشره کش ها و سموم کشاورزی
– کمک ذوب در جوشکاری و نیز ذوب و تصفیه منیزیوم
جهت خرید به فروشگاه مراجعه کنید.