پلی وینیل الکل آزمایشگاهی

یک ترکیب شیمیایی که جرم مولی آن ۴۴٫۰۵۳ g/mol می‌باشد.

– نام های متداول: پلی اتانول – هوموپلیمر – پلی وینول – وینول
– فرمول مولکولی: C2H4O)x)
– خطر: غیر سمی – غیر قابل اشتعال
– دانسیته: 19/1 تا 31/1 گرم بر سانتی متر مکعب
– نقطه ذوب: 200 درجه سانتی گراد

این ماده، پلیمری سنتزی و محلول در آب است که در صنایع بسته بندی مواد غذایی ، تولید دارو (قطره)، چسب ، مواد آرایشی بهداشتی (ماسک صورت) ، ساخت اسلایم، دستکش و … کاربردهای فراوانی دارد

مهمترین موارد کاربرد پلی وینیل الکل استفاده از آن در صنایع کاغذ سازی، نساجی و تهیه انواع پوشش می باشد. به طور طبیعی این ماده پلیمری سنتزی به صورت سفید یا در برخی موارد شفاف بوده و بدون بو است.

کاربرد پلی وینیل الکل

ترکیب پلیمری پلی وینیل الکل به دلیل خاصیت غیر سمی بودن، تمایل کمتر به چسبندگی پروتئین و قابلیت سازگاری زیستی فوق العاده بالا، گزینه بسیار مناسب برای کاربردهای گسترده پزشکی می باشد.

در مواردی که فناوری سنتز پلیمرهای زیستی برای داروها و برخی از ملزومات پزشکی مورد نیاز باشد، این ترکیب پلیمری، یک انتخاب ایده آل خواهد بود.

کاربردهایی نظیر غضروف های تعویضی، لنزهای تماسی چشمی و همچنین برخی از قطره های چشمی با استفاده از پلیمر پلی اتانول قابل تهیه هستند.

در برخی از فرایندهای سنتز پلیمرها به عنوان یک ماده اشتراکی از پلی اتانول استفاده می شود. نقش این ترکیب در فرایندهای پلیمریزاسیون، یک تعلیق کننده است.

از این ترکیب پلیمری همچنین برای سنتز برخی از پلیمرها استفاده می شود. در فرآیندهای تهیه پلیمرها، مونومرهای این ماده باید از لحاظ شرایط ترمودینامیکی و واکنش پذیری در حالت فعال قرار گیرند.